Seslendirdiği Karadeniz türküleri ve kendine özgü tarzıyla gönüllere taht kuran Kazım Koyuncu, genç yaşta yakalandığı kanser hastalığının pençesinden kurtulamamış ve 2005'te, 33 yaşındayken yaşamını yitirerek aramızdan ayrılmıştı. 'Şair Ceketli Çocuk' ve 'Karadeniz'in Hırçın Çocuğu' gibi isimlerle tanınan müzisyen, söz yazarı, oyuncu ve aktivist Kazım Koyuncu, ölümünün 14. yılında sevenleri tarafından anılıyor.

"Şair Ceketli Çocuk" olarak tanınan müzisyen, söz yazarı, oyuncu ve aktivist Kazım Koyuncu, 7 Kasım 1971'de Artvin'in Hopa ilçesine bağlı Yeşilköy'de doğmuşsa da nüfusa geç kaydedildiğinden dolayı resmi doğum tarihi 10 Mayıs 1972'dir.

KAZIM KOYUNCU KİMDİR?

Kâzım Koyuncu (7 Kasım 1971, Artvin – 25 Haziran 2005, İstanbul), geleneksel Karadeniz müziği ile Rock'n'Roll müziği sentezleyerek kendi tarzını yaratan Laz müzisyen. 33 yaşında akciğer kanserinden vefat etmiştir. Artvin'in Hopa ilçesine bağlı Yeşilköy (Pançol)'da, 7 Kasım 1971 tarihinde doğmuşsa da nüfusa geç kaydedildiğinden dolayı resmi doğum tarihi 10 Mayıs 1972'dir.

2004'ün sonlarında Kazım Koyuncu'ya akciğer kanseri teşhisi konuldu ve kanser tedavisi görmeye başladı. 25 Haziran 2005'de, 33 yaşındayken Kazım Koyuncu tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirdi.

Kazım Koyuncu bir röportajında şöyle diyordu: “Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim. Ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem”.

Koyuncu, vefatından iki gün sonra, doğduğu köy olan Yeşilköy'de fındık ağaçlarının çevrelediği köy mezarlığında defnedildi.

Sevenleri genç yaşta kansere yenik düşen sanatçıyı şu sözleriyle hatırlıyor:

"Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya."